| Opis dokumentu |
K-202. Genialny pomysł
Historia zaczęła się w latach 1969–1970, gdy inż. Jacek Karpiński, po skonstruowaniu komputera KAR-65 dla fizyków miał pomysł na następny komputer.
Miał to być komputer spełniający wymagania:
Minimalne:
- 16-bitowe słowo;
- małe wymiary;
- działanie w warunkach biurowych (bez klimatyzacji itp.).
Maksymalne:
- wieloprogramowy;
- wieloprocesorowy (do 4 procesorów);
- wielodostępny;
- modularny;
- z arytmetyką zmiennoprzecinkową (48-bitową);
- z zegarem czasu rzeczywistego;
- z odpornością na zaniki zasilania;
- z pojemnością pamięci do 64 bloków po 64 K słowa (łącznie do 8 MB);
- z możliwością dołączenia do 8 kanałów dla urządzeń pamięci zewnętrznych;
- z możliwością dołączenia do każdego z procesorów do 8 kanałów dla urządzeń znakowych.
Jeżeli uda się spełnić wymagania maksymalne będzie to już nie minikomputer, ale bardzo mocny 16-bitowy komputer.
Pomysł był na tyle interesujący, że umożliwiło to Jackowi Karpińskiemu przekonanie do niego dwóch firm angielskich: MB Metals i DataLoop. Anglicy zapewniali Jackowi Karpińskiemu dostęp do światowej bazy elementów: najnowszych układów scalonych i aparatury wspomagającej uruchamianie komputera, oscyloskopów itp.
Również w Polsce inż. Jacek Karpiński pozyskał sojuszników. Stworzono dla niego Zakład Konstrukcji Minikomputerów (w Zakładach „ERA”), którego został dyrektorem. Do Zakładu przeszedł prawie cały zespół, który pracował z nim przy komputerze KAR-65.
W październiku 1970 r. dołączyliśmy i my: Andrzej Ziemkiewicz i Elżbieta Jezierska-Ziemkiewicz. Naszym pierwszym zadaniem było zdefiniowanie principles of operations komputera K-202.
Wraz z mgr Teresa Pajkowską i mgr inż. Karolem Doktorem dopracowaliśmy zbiór rejestrów procesora, listę rozkazów i zasady współpracy procesora z urządzeniami peryferyjnymi.
Z dr Andrzejem Karczmarewiczem zaprojektowaliśmy interfejs pamięciowy, a z mgr inż. Januszem Krzyżanowskim i mgr inż. Jerzym Zawiszą – interfejs znakowy.
Pamięć operacyjna zbudowana została dzięki użyciu matryc ferrytowych wyprodukowanych w Irlandii przez firmę Data Products (jeszcze jedna korzyść ze współpracy z MB Metals, które sponsorowało firmę Data Products).
Wszystkie ostateczne uzgodnienia zostawały przedstawiane inż. Jackowi Karpińskiemu do zaakceptowania, czasami w formie burzliwych dyskusji, ale zawsze zwyciężały rzeczowe argumenty.
Potem przyszła faza projektowania i uruchamiania modeli i prototypów.
Nie było żadnych ograniczeń na bazę elementów używanych do projektu. Żadnej „Listy preferencyjnej” układów, a tylko najnowszy katalog układów scalonych firmy Texas Instruments.
1) Projekt logiczny i techniczny procesora wykonaliśmy my (Elżbieta Jezierska-Ziemkiewicz +, Andrzej Ziemkiewicz)
2) Arytmometr zmiennego przecinka – Elżbieta Jezierska-Ziemkiewicz
3) Pamięć operacyjną – mgr inż. Jerzy Cewe i mgr inż. Diana Wierzbicka
4) Interfejs pamięciowy – dr Andrzej Karczmarewicz
5) Kanał znakowy – mgr inż. Jerzy Zawisza i mgr inż. Janusz Krzyżanowski
6) Kanał pamięciowy – mgr inż. Jerzy Zajdel, mgr inż. Joanna Kowalczyk i dr Jerzy Dyczkowski
7) Konstrukcję mechaniczną – Zbysław Szwaj
8) Zasilacz – Witold Romanowski i Tadeusz Kupniewski
W tym okresie dołączyło do zespołu wiele osób, które zajmowały się projektowaniem sterowników urządzeń peryferyjnych, wykonywaniem projektów technicznych (tabele połączeń itp.), uruchamianiem pakietów i do uruchamianiem serii prototypowej. Nie jesteśmy w stanie wymienić wszystkich, ale to był wspaniały zespól, pełen zapału i z ogromnymi możliwościami.
|
